Gedigte

Hallo liewe vriende

Vandag gaan ek met julle 'n paar van my eie gedigte met julle deel.  Meeste van die gedigte het 'n datum  en waar dit geskryf is onderaan, by die ander het ek vergeet.

Realiteit

As klein kind verower jy elke dag

opnuut die wêreld

'n Nuwe oggend hou eindelose moontlikhede in

Kom jy sing-sing die nuwe dag tegemoet

Dan skielik

skuif die dun gordyn

Tussen onskuld en wéét weg,

Gebeur slegte dinge nienet net

met ander mense nie

©Theresa Potgieter

Walvisbaai

23/7/2014

                                             Sonsondergang in Walvisbaai

'n Ma

' n Ma sal haar hart vashou

oor wat net'n entjie verder

 buite die seepbel wêreldjie lê en wag

en al die lag, huil en leef daaraan verbonde

Maar sy sal haar ook verwonder

aan die volronde geluk van die oomblik

en besluit om dit versigtiggies tussen

die watte van haar hart weg te pak

...iets wat haar soos 'n klokkie

se gerinkel aan 'n stukkie towertyd  kan herinner

toe dit gevoel het jy raak

aan die ewigheid self.

 

©Theresa Potgieter

Walvisbaai

 23/7/2014

                               Renate en haar vriendin, Jani, by 'n Las Vegas aand

MELOMAAN

Doodse stilte -

die krap van my potlood oor papier

die enigste geluid

wat die stilte versteur...

Dis laatnag

     middernag...

Die ure tik verby -

skielik is dit vroegoggend...

Soos 'n rooi granaat breek die dag oop.

In die stilte was ek alleen

met my potlood en papier

      my gedagtes

      herinneringe...

Ek voel hoe my hart

in elke ledemaat pomp -

polsend deur my hand

wat die potlood vashou.

Dit pols deur my lyf

                   my hart...

                  

My harklop word 'n monoloog

van my lewe...

Melomanies oor die musiek van die lewe.

Arebush Windhoek

29 Maart 2007

Oorgeskryf

28 Meip 2007

Walvisbaai

16 Junie 2010

walvisbaai

MELOMAAN

Doodse stilte -

die krap van my potlood oor papier

die enigste geluid

wat die stilte versteur...

Dis laatnag

     middernag...

Die ure tik verby -

skielik is dit vroegoggend...

Soos 'n rooi granaat breek die dag oop.

In die stilte was ek alleen

met my potlood en papier

      my gedagtes

      herinneringe...

Ek voel hoe my hart

in elke ledemaat pomp -

polsend deur my hand

wat die potlood vashou.

Dit pols deur my lyf

                   my hart...

                  

My harklop word 'n monoloog

van my lewe...

Melomanies oor die musiek van die lewe.

Arebush Windhoek

29 Maart 2007

Oorgeskryf

28 Meip 2007

Walvisbaai

16 Junie 2010

Walvisbaai

Ek hoop julle het dit geniet.

Blessings tot 'n volgende keer

Theresa